Κώδικας

Τα σημάδια του θα ήταν νωπά, θα αισθανόσουν την υγρασία που σου άφηνε η απόστασή του. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις, είναι μέρος του κώδικα που γράφεις εσύ και τον ξέρει μόνο εκείνος. Αδήλωτη μορφή, στάχτες και βλέμμα. Αν μπορέσουν να σου το πουν, θα είναι ψέμα λογικής και εσύ δεν είσαι φτιαγμένη από απομεινάρια.
Τα αισθήματα όσο κι αν τα φυλάττεις, βρίσκουν τρόπους, εφευρίσκουν μονοπάτια, κόσμους αδειανούς και τους συμπληρώνουν. Να σου πω το ποίημα να μου πεις αν το εκφράζω σωστά; και ανέβηκες στο βάθρο και κοίταξες στο κενό και το είπες όσο καλύτερα ήξερες. Η ατάκα σου; "σου λείπει το συναίσθημα".
Τα λόγια του θα ήταν υγρά, θα αισθανόσουν τις γραμμές από τα χείλη του που σου άφηνε η στιγμή να υποθέτεις. Δεν μπορείς να το εκφράσεις, γιατί η ψυχή σου το ποθεί για εκείνη μονάχα και θα το διαφυλάξει ακόμη κι από σένα.
Αν μπορέσεις να με κοιτάξεις κατάματα, ξέρω πως θα βουρκώσεις, για όσα θα ήθελες να μην κατείχες, αλλά να παιδευόσουν ακόμη πάνω σε κώδικα και κρυπτογράφηση.

Ανθρώπινα δικαιώματα

Φλερτάροντας με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καμία σκέψη να σε κατατρέχει; Να μπορούσες να δώσεις το φιλί που ποθείς, να ήσουν ελεύθερη να επιλέξεις και να έχεις αυτό που θες. Θεσμοθετήθηκαν οι κανόνες πριν από σένα και ουδείς γνωρίζει να σου δώσει την λίστα εξ' αρχής με τα δικαιώματα  και τις υποχρεώσεις σου.
Να βρω την διαδικασία που πρέπει να τηρήσω, αλλά να μου οφείλει κάποιος την απάντηση, το συμπέρασμα, το εν κατακλείδι και να είναι υπέρ μου.
Στα μάτια σου κοιτώ και δεν έχει σημασία κάτι άλλο, αξία που δεν μου την έμαθε κανείς, απλά ξέρω τι βλέπω και το έχω ορίσει ως ύπαρξη, το έχω ομαδοποιήσει με την βιβλιογραφία μου.
Είναι δύσκολο να έχεις στην διάθεσή σου την γνώση, γιατί δεν έχεις δικαιολογία να δώσεις το φιλί που ποθείς, να χαζέψεις με τις ώρες ουρανό, κι αυτός αλλάζει.
Πατώντας στην αρχή του αυτονόητου, γύρισες πλευρό, αφήνοντας ανοιχτό το βιβλίο στην σελίδα που έλεγε για τη φύση του ανθρώπου.
Η ζωή σου χαρίζει μια νεανική εμφάνιση, την όψη σου πως να προφυλάξεις, όταν η ερμηνεία είναι πάντα υποκειμενική. Εγώ θα ήθελα να μπορούσα να δώσω το χάδι στο φιλί, μα εκείνο φωνάζει συναίσθημα.
Αντιπαραθέτεις την λογική με την πραγματικότητα κι αν δεν βγεις μπροστά να υπερασπιστείς, ποιος θα είναι ο δειλός; αυτός που θα στερήσει το δίκαιο;

Κανόνες

Σε πλησιάζει, σε αγγίζει, ό,τι νιώσεις κράτησε το για το όνειρο. Σε μπέρδευε, σε σκηνοθετούσε, ό,τι δεις σημείωσέ το για το Μορφέα. Θέλω να μου πεις μια διαφορά από το πριν και μια από αυτό που βιώνεις τώρα, να δω την πρόοδο που έχεις κάνει, αν σε κάτι βοηθά. Λίγο το άγγιγμά του, λίγο το φιλί και ξέχασες να πατήσεις το κόκκινο στα χείλη. Ξεμυαλισμένη βραδιά, μια από τα ίδια και ο νους ξέφυγε από τις προδιαγραφές.
Σε άφηνε, σε παρηγορούσε, ό,τι κι αν είδες, ξέχνα το, δεν αξίζει, θα έρθει και θα φέρει δικά του παιχνίδια. Δυο φιλιά μετά και είχες απαρνηθεί φίλους και γνωστούς. Θα χρειαστείς όλα τα παραπάνω για να επιστρέψεις ή απλά να θυμηθείς το σημείο, που άλλαξε η ροπή των πραγμάτων, η σύνθεση του σκηνικού.
Να ήξερες να απομακρύνεσαι, να γνώριζες από πριν, πως δεν αποτελείς εξαίρεση.

Ικέτης

Δεν θα αλλάξει το πεπρωμένο σου, μια ζωή θα κρύβεσαι. Τι κι αν σε βλέπω, τι κι αν σε αγγίζω, δεν θα πιστέψεις δεν θα πεις λόγια που ζουν σε πράξεις. Που μένεις αναρωτιέσαι, πως θα φτάσεις, πως θα φύγεις βιάζεσαι να σκεφτείς και το τέλος ήρθε λίγο πιο κοντά για μας.
Σε ξέρω, σε έχω δε μέσα σε τόσο κόσμο κι όμως μοιάζεις να είσαι του σιναφιού, ίδιο κουστούμι και συμπεριφορά.
Αν δεν ήταν η στιγμή σου σήμερα, πως να μεταφερθεί στην επομένη που ξημερώνει; τι θα αλλάξει;
ο ήλιος θα βρίσκεται πρωί πρωί στο προσκέφαλό σου; τα χρώματα δεν θα βρίσκουν την ίριδα του ματιού σου; μόνο να ήθελες, τα λόγια σου να ανάσαναν στις πράξεις και εγώ δεν θα έμοιαζα ικέτης.
Σε ξέρω για αυτό προσπαθώ, να μπορώ να έχω το προνόμιο αυτό, να σε ξεχωρίζω από τον κόσμο.

Ετυμηγορία

Απολογήσου με μια λέξη και πρόσεξε να είναι απολύτως κατανοητή. Υπεκφυγές; σε πρώτο πρόσωπο και το πιοτό σου κοιτάς όλο και πιο έντονα. Ξεχνάς, μετράς και ανασκευάζεις την αρχική σου ιστορία. Πολλά τα πειστήρια, λίγα τα φιλιά και η νύχτα δεν θα κρατήσει εσαεί.
Δυο βραδιές εύχεσαι να είχες στα χέρια σου και να όριζες την μέρα πιο καλά, να έμεναν μακρυά τα μυστικά.
Εμπρός, δεν σε εμποδίζει το αίσθημα, μα ούτε και εγώ, βλέπεις δεν θέλω κάτι άλλο πέρα από το προσωπείο σου, αυτό το υπέροχο αριστούργημα για την συλλογή μου.
Αναμνήσεις το επιχείρημά σου και γλυκοκοιτάζεις την τελευταία γουλιά στο ποτήρι σου.
Να σε τρατάρω, να σε φιλέψω, αλλά μην λησμονείς πως έχω υπάρξει σπουδαία οικοδέσποινα και ουσιαστική στην επαφή μας.
Μια ευκαιρία θα ζητήσεις, όχι για να μείνεις, αλλά για να συγχωρεθείς. Θα ακουστείς, θα αφεθείς στην μοίρα σου και στην υποταγή σου, σε μια σιωπή.