Άδικη κατάρα να ξαπλώνω και να σε σκέφτομαι ,
να ξενυχτώ με το φεγγάρι λέγοντας για σένα.
Άδικο είναι να σε χρειάζομαι και να μην είσαι εδώ ,
να μου λείπεις και να μην μπορώ να στο πω, μονάχα στα αστέρια.
Άδικο είναι σε όνειρο να σε δω και σαν ξυπνήσω ,
να σκεφτώ πως θα σε λησμονήσω.
2 σχόλια:
..θα μου επιτρέψεις να γίνω λίγο "σκληρός".
Δεν είναι άδικο..επιλογή σου είναι!
ε κάποια πράγματα δεν είναι επιλογή....
Δημοσίευση σχολίου