Κάθε φορά που κλαις , αν είχες έναν καθρέφτη μπροστά σου , θα συνέχιζες να μοιρολογείς , να αφήνεις τον καιρό να περνάει και τα μάτια σου να είναι πάντα υγρά σε κάθε σκέψη; είμαι σίγουρη πως θα σου άρεσε να βλέπεις τα δάκρυα στο πρόσωπό σου , το ύφος των ματιών σου , την κόκκινη όψη τους. Δεν σε καταλαβαίνω, το χαμόγελο δεν κυνηγάς, αλλά στο σκοτάδι κλείνεσαι παρέα με δαύτα.