Μαύρο μου ρόδο , από τα δάκρυα ανθισμένο, σε κρατώ στα χέρια μου ξέροντας πως έχεις μαραθεί. Τα πέταλά σου δίνουν χρώμα στο ρούχο μου. Μπρος σε φως σε αφήνω, την μορφή σου να πάρει η ματιά και να μην κοιτάξει από χαραμάδες. Θα σταθείς εκεί για καιρό, θα απορροφήσεις τους κραδασμούς και θα ανταμώσεις του ονείρου την άκρη σαν πεις πως νανούρισμα άκουσες.
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
όμως καλοκαίρι έρχεται
σύντομα θα ξεχάσεις το μαύρο και το βλέμμα σου θα φωτίσουν άλλα χρώματα
και άλλα ρόδα: άλικα
:)
Υποκλίνομαι στα λόγια σου.Καιρό τώρα το έχω στο κάστρο μου.
Μου άρεσε πολύ
Μπράβο.
μπα θα πάω να πάρω κ ένα μαύρο μπικίνι να είμαι ασορτί :Ρ
Eυγενια συμφωνω και επαυξανω για το μπικινι...
Θα ειναι θαυμασιος συνδιασμος με το μαυρο τριανταφυλακι σου.
φιλια
:))
Δημοσίευση σχολίου