Μην φοβάσαι, δεν θα σε ακουμπήσω, κουράγιο δεν έχω να σε φτάσω και να σε κάνω δικό μου. Δεν ξέρω, δεν γνωρίζω τον σωτήρα μου, αν η ψυχή μου χάνεται. Κανείς δεν θέλει να είναι μόνος, αλλά πόσα ακόμα να πράξω;
Δεν ζήτησα την βροχή, αλλά μόνο εκείνη μπορεί να με νιώσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
κι η μοναξιά απαραίτητη ειναι, μη νομίζεις.
και πολλές φορες, θεραπευτική :)
..καλη βδομάδα :)
ηλιόλουστη στη ψυχή εύχομαι :)
το ξέρω , πως δεν το ξέρω....
επίσης ηλία μου!
ευγενια
να ελπιζεις παντα για το καλυτερο
την καλημερα μου!
ακούμπα...νοιώσε...μη φοβάσαι...προχώρα
Δημοσίευση σχολίου