Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Αφημένα όνειρα σε ένα παραθύρι, να κοιτούν με έκπληξη τον ουρανό. Φως μέσα στην νύχτα αντανακλά πάνω στο πρόσωπό τους. Η μόνη χαρά, όταν φέγγουν τα άστρα πιο πολύ από την σκέψη, όταν θαρρείς πως το αύριο αργεί και σε βρίσκει άυπνο η αυγή.

8 σχόλια:

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

μ΄αρέσει να μη λέω πολλά........
μ΄αρέσει να κοιτάω ψηλά........
στ΄ ατέλειωτα τραγούδια.......

mixanick είπε...

ασχετο αλλα βρηκα το blog σου απο το f1 interest και ειπα να κανω ενα comment..
nice blog btw..:)

faraona είπε...

Αυτες οι αυπνες νυχτες ποσες σκεψεις μας εχουν ακουσει!

τα φιλια μου

Εvgenia Tr είπε...

φιλιά σε όλους/ες σας :χ

mixanick είπε...

ε ας δωσω και εγω φιλια..τζαμπα ειναι :D

tulipa nera είπε...

Είναι όμορφο να ξαναβρίσκεις μια γαλήνια, γνώριμη αμμουδιά... Καλησπέρα Ευγενία μου! Λίγες γραμμές, λόγια λιτά και μετρημένα, σχηματίζουν κάθε φορά μαγευτικές εικόνες...

Sideras είπε...

…Ώσπου μια μέρα εμφανιστεί μέσα από το όνειρο εκείνο το γνώριμο το καλό πρόσωπο. Και εσύ δεν θες να κοιμηθείς μόνο να κοιταχτείς στα νερά των δυο πράσινων λιμνών, Έτσι που να νιώσεις στο μάγουλο σου το δάκρυ του φεγγαριού…Να αγκαλιάσεις εκείνη την απέραντη θεραπεία ,την απέραντη ηρεμία…

Είσαι γυναίκα Ιχθύς γι’ αυτό και μόνο σε βρήκα. Καλησπέρα σου

Εvgenia Tr είπε...

kalispera sidera , τι έψαχνες για την γυναίκα ιχθύ; :Ρ

τουλίπα μου καλως ήρθες πάλι :)