Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Μακάρι να βρω μια ψυχή να ακουμπήσω, να με νιώσει σαν δική της πνοή και να είναι πιο αληθινή από τα όνειρά μου. Κάτι όλο πρέπει να κρύβεται από μένα, κάτι να λείπει. Ίσως ταξιδεύει και εκείνο, όπως και εγώ. Ίσως στο ίδιο βαγόνι κάθεται , λίγο πιο πέρα. Κοίταξέ με, όπως εγώ εσένα και θα το σκεφτείς και εσύ.

1 σχόλιο:

Μαριλένα είπε...

αργεί να 'ρθει
κι αυτο σημαινει, πως ακομα ταξιδεύει
οπως ακριβως κι εσύ.

κι αυτο σημαινει ίσως
πως είναι καλύτερα ετσι..