Απόψε παίζω το τραγούδι μας στο πικάπ και στο ίδιο σημείο το σταματώ για να θυμηθώ την σκηνή και δεν υπάρχει το "repeat",γιατί είναι παλιό, όπως και το κρασί στο άδειο του μπουκάλι. Στα χέρια μου κρατώ εικόνες και ορκίζομαι να μην τις μοιραστώ στο μυαλό μου. Δεν πιστεύω σε τίποτα, γιατί να πιστεύω σε σένα! Μην με κοιτάξεις και το ψέμα καταλάβεις. Σκέφτηκα το τραγούδι μας στην ίδια αγκαλιά να φωλιάζει και να βάζει την νύχτα για ύπνο. Αστέρια πέφτουν, γιατί χάθηκαν στο άπειρο του ουρανού και εγώ σε τούτες τις σκέψεις.