Φυλλωσιές με κεντήματα, να περνούν οι ρωγμές του ήλιου και να κάνουν σχέδια στο πρόσωπό σου. Αλμύρα σε χείλη, ειπωμένα λόγια, στεγνά και η δίψα στην καρδιά θαρρείς πως δεν θα κοπάσει ποτέ. Ένα δράμι έμεινε, μια σταλιά νερό και όμως είναι θάλασσα. Μικρή αγκαλιά σε πέλαγος και ο νους ταξιδεύει σε αντικριστές παραλίες. Ήρθε ένα κύμα και σε βρήκε να το αποζητάς και ένιωσες το άγγιγμα στις άκρες των δαχτύλων σου, χωμένα μέσα στην άμμο. Ένα καλοκαίρι, η Άνοιξη, προσμονή.