Αδυναμία

Τι να ακουμπήσω στην ψυχή μου να γιάνει; τίποτα δεν φτάνει, τα δάκρυα να σταματήσουν. Ο χρόνος κυλά ή έχει σταματήσει σε στιγμές και εικόνες στην επανάληψη;
Μετράς ή να συνεχίσω την φλυαρία; έχει σημασία να πούμε πως φτάσαμε ως εδώ; μια αγκαλιά μπορεί να τα πάρει όλα μακριά, αλλά δεν θα γίνει.
Έφτασε η στιγμή εκείνη, που δείχνω αδύναμη μπροστά σου και ποιος να μου το συγχωρέσει!
Σβήνω καθώς περνάνε τα χρώματα από τα σύννεφα, σαν κλέφτες και το αεράκι ταπεινά σου υπενθυμίζει πως πρέπει να φύγεις και να κρυφτείς, για όσο!