Σάββατο 12 Απριλίου 2008

Θολό το φεγγάρι σε έναν ουρανό καλά κρυμμένο. Φυλακισμένες οι σκέψεις απόψε σε ένα δωμάτιο, αφού η ακτή τους δεν έχει φως. Χτυπάνε ταβάνι και ξαναγυρίζουν μέσα στα όνειρα. Είναι αργά για να βρεις άκρη και αναζητάς την αγκαλιά, όχι οποιαδήποτε. Είναι εκεί , κουρνιάζεις και το μόνο που αφήνεις να σκεφτείς, είναι η εικόνα που αφήνεσαι!

3 σχόλια:

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

άνοιξε τα παράθυρα κι άφησε τα όνειρα να ταξιδέψουν. Και να έχεις κάθε βράδυ ανοιχτά τα παράθυρα αυτά που θα πραγματοποιηθούν θα επιστρέψουν να σε ευχαριστήσουν για την ελευθερία που τους χάρισες

"ζαχαρούλα.." είπε...

..μην κλείνεις τα όνειρα σου σε τέσσερις τοίχους.. θα μπερδευτούν με τα όνειρα των άλλων... άστα.. να πάνε ψηλά, να συνομωτίσουν με τους αγγέλους και να σε "βρέξουν" με την χρυσόσκονη του γέλιου και της αγάπης!!!

καλημέρα!

Εvgenia Tr είπε...

καλησπέρα σας :)