Θολό το φεγγάρι σε έναν ουρανό καλά κρυμμένο. Φυλακισμένες οι σκέψεις απόψε σε ένα δωμάτιο, αφού η ακτή τους δεν έχει φως. Χτυπάνε ταβάνι και ξαναγυρίζουν μέσα στα όνειρα. Είναι αργά για να βρεις άκρη και αναζητάς την αγκαλιά, όχι οποιαδήποτε. Είναι εκεί , κουρνιάζεις και το μόνο που αφήνεις να σκεφτείς, είναι η εικόνα που αφήνεσαι!
Σάββατο 12 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
άνοιξε τα παράθυρα κι άφησε τα όνειρα να ταξιδέψουν. Και να έχεις κάθε βράδυ ανοιχτά τα παράθυρα αυτά που θα πραγματοποιηθούν θα επιστρέψουν να σε ευχαριστήσουν για την ελευθερία που τους χάρισες
..μην κλείνεις τα όνειρα σου σε τέσσερις τοίχους.. θα μπερδευτούν με τα όνειρα των άλλων... άστα.. να πάνε ψηλά, να συνομωτίσουν με τους αγγέλους και να σε "βρέξουν" με την χρυσόσκονη του γέλιου και της αγάπης!!!
καλημέρα!
καλησπέρα σας :)
Δημοσίευση σχολίου