Έπαψα να ακούω μουσικές τα βράδια, να ξενυχτώ με σκέψεις και να ταξιδεύω δίχως προορισμό. Σταμάτησα στο παρελθόν σε εικόνες που πληγές έχουν αφήσει και είδα την πραγματικότητα. Όνειρα θολά , απόμακρα, κλωστές που σπάνε , αναπνοές που χάνονται. Ο αέρας φέρνει φύλλα , σκόνη, ποτέ τίποτα δεν μένει , δεν είναι για να μείνει , όλα κινούνται.
Έπαψα να φιλώ ελπίδες και ο μορφέας χάρηκε που ξέρει πια πως μόνο στα μονοπάτια του θα βαδίζω ,όσα βράδια φεγγάρι δεν θα εχει η νύχτα για να ξεχαστώ.
Χρόνος τελειώνει, χρόνος αρχίζει , διάλεξε στιγμή και μέσα του θα βρεθείς.