Τέτοια ώρα πάντα ξυπνά το φιλί και θέλει να βυθιστεί στην αγκαλιά σου. Όσο θα παραμιλά ο μορφέας να ακούει χτύπους από την καρδιά σου, νόημα τα δικά του λόγια να μην έχουν. Τέτοια ώρα, συνήθεια το έχει η ψυχή, να μην με προσέχει και κοντά σου να τρέχει, για όσο διαρκεί το όνειρο, να έχει χείλη να φιλά.