Μουσική από ένα ακορντεόν έξω από το μπαλκόνι μου, απίστευτο, ένας δρόμος αποκτάει ψυχή για μια στιγμή και εικόνες θαρρείς πως θα προβάλουν σαν πεις να βγεις για να ακούσεις την μελωδία που περνάει και χάνεται. Δεν μοιάζει σαν τίποτε άλλο που έχει ηχήσει ξανά στα αυτιά σου, ούτε καν σαν όνειρο.