Ουδείς στο ξενύχτι σου και το πέπλο στον ουρανό αστέρια κλέβει. Επιστροφές από ατέλειωτα ταξίδια, σε μια παραλία να χαζεύεις αυτό που δεν μπορείς να δεις και να αγγίξεις. Είσαι εκεί, αλλά και πάλι βρίσκεσαι σε άμμο, χάνονται τα ίχνη. Βολεύεσαι σε μια ψάθινη καρέκλα, στα νωχελικά κύματα, στο αεράκι που θα σε ακουμπήσει σαν το πιο γλυκό φιλί. Δεν είναι κανείς εκεί.