Εσύ ξέρεις από τι κρύβεσαι και εγώ από ό,τι βασανίζομαι. Ψυχές σε δύνη για το λίγο που διαρκούν οι σκέψεις, σου ορκίζομαι πως ένιωσα να σε καίω και να χάνομαι σε ότι έφτιαξα για σένα. Εσύ αγνοείς από όσα κατέχεις και εγώ παλεύω για όσα πραγματεύομαι Ψιχάλες στα χείλη σου, στα μάτια μου και αντίο μην προσπαθήσεις να πεις. Ξέρω που βαδίζω, στο άπειρο, μάτια μου δεν χάνομαι, έχω υπάρξει στον κόσμο μου πολύ καιρό και γνωρίζω πως θα είμαι εδώ για πάντα. Διστάζω μόνο να πω όσα νιώθω, γιατί η ηχώ μένει.
Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου