Μια άκρη να πιαστείς και ας την αποκαλούν άλλοι γκρεμό. Στα όνειρα πιστεύεις; μην γίνεσαι μωρό και μην κλάψεις, λάθος στιγμή και πάλι. Διστακτικό το φιλί, πνοές αφήνει για να πειστεί πως ακουμπά κάπου και όχι το άπειρο. Θυμάμαι τις αγαπημένες σου γεύσεις, τι αναζητάς, τι σε κάνει να χαμογελά η ψυχή σου και φυλακή το στόμα μου. Έχω υπάρξει....ξέρω, είχα......Ξαπλώνεις σε άμμο, σε παραλία, σε ακτή, λέξεις για το ίδιο συναίσθημα, ίδια εικόνα μάτια μου. Έχω πιαστεί σε ουρανό και ας το ονομάζουν άλλοι κενό.