Σου έχω πει ψέμα, έστω και σε παραμύθι; σου έχω στερήσει ουρανό;! ανάσες τα βήματα και οδηγούν πάντα λίγο πριν από μια αγκαλιά. Σκέψεις σε καλοκαίρια και σε παραλίες φτάνουν να ξημερώνονται. Σε έχω πονέσει, έστω και με φιλί; λίγο ακόμη, θα πεις και ως εδώ, πέρα από εμένα όλα. Σκιές, θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, σε σκοτάδι, να φεγγίζουν μέσα από ξένα ρούχα. Δηλώνω παρούσα την στιγμή που απουσιάζουν όλοι.