Σκοτάδι, ξέρεις πόσο το αγαπώ , να με καλύπτει, μα μην με ξεχωρίζεις, παρά μόνο την φωνή μου στο ακουστικό σου και να πενθείς στιγμές. Είναι λίγο αργά για να ζητάς θαλπωρή σε έναν ξενώνα και ας είναι αδειανός. Θα ψελλίσεις προσευχή, όπως την ορίζεις εσύ και θα παρακαλέσεις να μην πεις κουβέντα για όσα ζεις, έστω και για αυτό το φιλί. Σιωπή, σε αγκαλιάζει η ησυχία πιο γρήγορα από τις σκέψεις σου, προλαβαίνει να σου αφήσει το άγγιγμά της και να σε στιγματίσει στο πιόμα σου. Έλα, πες μου την αλήθεια, πίστευες πως έχω ψυχή; σαρκασμός σε ψυχρή ματιά και ας καίει η ανάσα για παρουσία. Δεν σε καληνυχτίζω, γιατί δεν έχω δει ποτέ να ξημερώνει στα μέρη μου. Θα σε φιλήσω όμως για να υπάρχει ένα ψεγάδι.