Μέτραγε με προσοχή τον χρόνο που επιδιδόταν σε ό,τι αγαπητό και ξέπλενε τα ίχνη με κόκκινο κρασί. Πάλευε με το σκοτάδι, οδηγώντας δίχως φώτα και εξυμνούσε τον τρόπο της φυγής με υπέροχες μελωδίες. Εσύ, όπως και εκείνος; μπερδεμένος με συνοχή και προσήλωση σε ό,τι ξεχασμένο. Έβλεπε μέσα στο σκότος και τον πρόδιδε το λευκό πουκάμισο και οι γροθιές που δημιουργούσαν σκιές στο πάτωμα του αντιπάλου.
Μέτραγε επιεικώς τις μελανιές και έσταζε πάνω τους σπασμένο πάγο. Τα χέρια έφερνε εμπρός του και σε κοίταγε με ευθύ βλέμμα, να διαβάσει την σκέψη που αποσκοπούσε στην παραπλάνηση.
Του άρεσε το παρελθόν και ό,τι έμενε για το μετά. Θα πλησίαζε τόσο όσο και αν τον ακολουθούσες, θα βρισκόσουν σε αδιέξοδα λαβύρινθου, δίχως κλωστές.
Μέτραγε το χώμα που έπεφτε επάνω του, ισόποσο με το αίμα, που το βάφτιζε κρασί, να ξεπλύνει τα ίχνη.
Πόσο δύσκολο είναι, να μετράς το σκοτάδι.
Μέτραγε επιεικώς τις μελανιές και έσταζε πάνω τους σπασμένο πάγο. Τα χέρια έφερνε εμπρός του και σε κοίταγε με ευθύ βλέμμα, να διαβάσει την σκέψη που αποσκοπούσε στην παραπλάνηση.
Του άρεσε το παρελθόν και ό,τι έμενε για το μετά. Θα πλησίαζε τόσο όσο και αν τον ακολουθούσες, θα βρισκόσουν σε αδιέξοδα λαβύρινθου, δίχως κλωστές.
Μέτραγε το χώμα που έπεφτε επάνω του, ισόποσο με το αίμα, που το βάφτιζε κρασί, να ξεπλύνει τα ίχνη.
Πόσο δύσκολο είναι, να μετράς το σκοτάδι.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου