Αποβάθρα

Ο αέρας σήκωνε πολλά, αλλά το βλέμμα του έμενε ακίνητο πάνω σου. Δήλωνε πως δεν θα σε έχανε και ας θόλωνε ο ορίζοντας. Είχες ξεφύγει από όλους και βάδιζες μακριά πάνω στην αποβάθρα και εκείνος σε είχε δεμένη με έναν σπάγκο πάνω του. Ο ουρανός έγραφε περίεργα στον φακό και άφηνε το πέπλο να απομακρύνεται μέσα στην θύελλα. Κανείς δεν τολμά και εσύ πήγες πιο πέρα από όσα αναζητούσες. Πέρναγε ο αγέρας μέσα από τα μαλλιά της και προχώραγε πιο γρήγορα, μαζί του, να πιαστεί σε αυτή την στιγμή. Περπατούσε πάνω στην αλμύρα, αυτή ήταν η γεύση στα χείλη, όταν έδινε φιλί, αυτή κι όταν αποχωριζόταν το κορμί.
Θα έφτανε ως την άκρη, στον φάρο, να τοποθετήσει σημείωμα και ευχή. Ως εκεί η αντοχή και η υπομονή κι ας ήταν πιασμένη με έναν σπάγκο πάνω του.
Η αποστολή θα τελείωνε μόνο εάν κατάφερνε να σώσει την μορφή της.