Υπόνοια

Έναν ουρανό να ζωγράφιζα και να στεκόμουν ανάμεσα σε μπλε και γαλάζιο. Κρατώντας τα κραγιόνια στο χέρι σύρθηκα στους διαδρόμους και ακούμπησα το βλέμμα μου στο λευκό καμβά του τοίχου. Στην υγειά σου. Ακόμη δεν ήπια γουλιά και σταμάτησε η γιορτή στο διπλανό οικόπεδο. Κάποιος προφασίστηκε πως έγκωσε από την χαρά και τα πανηγύρια και εγώ, βρήκα ησυχία στην ζωγραφιά.
Όλοι κρατούν κάτι δικό τους, κράτησα τα κραγιόνια στο χέρι και δεν τα άφησα έως ότου να βγει ο ήλιος στο γαλάζιο και στο μπλε.
Πρόποση, ποτήρι ψηλά και ο κρότος που ακούστηκε ήταν αρκετός για να σταματήσει την γιορτή στο διπλανό διαμέρισμα. Καταφύγιο ζήτησαν γείτονες και έδειξα την ζωγραφιά στον καμβά του τοίχου.
Κλείστηκαν και βρήκε τον δρόμο του η σκέψη να ζωγραφίσει σε πανί τον ουρανό, με χρώμα λευκό, να χάνεται το βλέμμα , αποσκοπώντας σε αίσθηση λαιμού που αγκαλιάζεται από ένα φιλί.