Η ψυχή θα μάχεται για λίγο φως ακόμη και εσύ θα αναρωτιέσαι, σαν αποχωριστείς την ύλη, αν θα γνωρίζει κανείς τα πάθη σου. Προσπάθησες να τα τιθασεύσεις ή να αναγνωριστούν ως μέρος της παρουσίας σου. Θα έχουν να το λένε, το βλέμμα σου έμενε παγερά αδιάφορο στις αράδες των νοικοκυραίων. Το περίμενες; να είσαι στην πρώτη σειρά και να βλέπεις τον κόσμο να προσέρχεται με τάξη για να πειστεί, πως δεν θα ξανάρθεις ως θαύμα, αλλά μόνο ως όνειρο, σε δύσκολες στιγμές. Η ψυχή θα αγωνίζεται για λίγο φως στους αιώνες και θα σκέφτεται τον χρόνο που ήθελε να κλείσει σε δείκτες ρολογιών και αδημονούσε για τις στιγμές. Μικρό το κακό, εδώ δεν κινείσαι, δεν υπάρχουν επιλογές ή απο μηχανής θεοί. Εδώ δεν μιλάς πια, δεν υπάρχει αντίκτυπος.
Τρίτη 20 Αυγούστου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου