Πορεία

Θα πήγαινε το χέρι σου να την χτυπήσει και να την αφήσει στο χώμα. Δεν θα δίσταζες να χώριζες την υπόστασή της στα δυο και να κοιτούσες για μέρες τα χείλη της στεγνά από δροσιά. Φταίει ο κόσμος ή το ότι δεν κοίταξες τον εαυτό σου να σώσεις;
Ξέρεις τις αιτίες, αλλά δεν προκάλεσες, απλά συνυπήρχες σε μια ακολουθία πράξεων. Συνηθίζεται να τρατάρουμε εδώ τους ξένους, με σκοπό να τους κάνουμε κατοίκους σε παράδεισο με αψίδες κολάσεως. Φταίω ή ο κόσμος δεν κοίταξε να με προειδοποιήσει για το κακό που ερχόταν;
Θα βάσταγε η ψυχή σου τόση κακία και θα παραχωρούσε στις πληγές της να βρέχει χολή. Δεν θα δίσταζες να χώριζες ουρανό και γη και να αφήσεις το φεγγάρι της να γκρεμιστεί στο μαύρο και στην θλίψη.
Να κοιτάζεις μπροστά, να φιλάς τα παιδιά και εγώ θα αφήνω σημάδια στον ουρανό, να μπορεί να ξεχωρίσει τον ορίζοντα από την ξηρά.