Όλος μου ο κόσμος μια πένα, κι αν γράψω, δεν μπορώ να το ξαναγράψω. Θα είναι σε χαρτί; θα είναι στου μυαλού μου τον χάρτη; θα διαλέξει μορφή και θα αφεθεί, μην ζητήσεις παραγγελιά, αντίδραση στην δράση σου. Είναι αυτό που θέλει η στιγμή, το δάκρυ που κυλά στην ψυχή, η χαρά στο χαμόγελο, μια σκέψη αλλιώτικη, ένας καημός που βγαίνει στην στροφή της φυγής, λίγο πριν επιστρέψει στον κόσμο του ονείρου.
Όλος μου ο κόσμος δυο φιλιά κι αν τα ακουμπήσω , δεν μπορώ να τα ματαδόκω, δεν μπορώ να τα αισθανθώ. Θα είναι σε δέρμα αίσθηση; θα είναι συνέχεια από ένα χάδι; θα διαλέξει εκδοχή και θα αποδώσει τα εύσημα στον δημιουργό, στον εμπνευστή.
Μια πένα και ένα μολύβι ανάμεσα σε δάχτυλα και παλμούς.
Όλος μου ο κόσμος δυο φιλιά κι αν τα ακουμπήσω , δεν μπορώ να τα ματαδόκω, δεν μπορώ να τα αισθανθώ. Θα είναι σε δέρμα αίσθηση; θα είναι συνέχεια από ένα χάδι; θα διαλέξει εκδοχή και θα αποδώσει τα εύσημα στον δημιουργό, στον εμπνευστή.
Μια πένα και ένα μολύβι ανάμεσα σε δάχτυλα και παλμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου