Ψυχή τε και σώματι

Τι την θες την ψυχή; τι την μετράς; δεν σου φτάνει το λίγο που την έχεις; δεν μπορεί να σου δώσει υποσχέσεις, να σου μιλήσει και να σε παρηγορήσει για το αύριο. Δεν ξέρει την έννοια του χρόνου, γνωρίζει μόνο όσα την φορτώνεις από το παρελθόν.
Πέτα την εκεί χάμου σε μια γωνιά, στο πάτωμα, βγάλτην από πάνω σου, μην την κοιτάς, δεν την νοιάζει αν το σώμα σου μαζεύει χρόνια και αν του αρέσει να ψεύδεται για όσα θέλει και όσα πράττει κρυφά στις σκιές.
Τι την θες; δεν σου φτάνει το λίγο που γνωριστήκατε; είπατε ένα γεια και θες να δεθείς μαζί της, να την φιλέψεις μια συγνώμη και μια αγκαλιά;
Εκείνη δεν περιμένει από εσένα να σωθεί, δεν θέλει το χάδι σου, την βρωμιά σου. Εκείνη θέλει ουρανό.