Όταν η ψυχή τρέχει με χίλια, είναι βέβαιο ότι δεν θα πάρει σωστά την στροφή και θα φύγει σε τροχιά. Ποιος θα την σταμάταγε; ποιος! Αυτό είναι το σκεφτικό της, όταν τα δάκρυα πνίγονται στην στεριά. Δεν σου μοιάζει για κάτι εξωτικό, σου μοιάζει κάτι ξενικό. Δεν μπορείς να την καταλάβεις, δεν μπορείς να την προλάβεις κι ας ήσουν συνοδός, κι ας ήσουν επάνω στην ίδια μηχανή, δεν θα συλλογιστεί την παρουσία σου, η απουσία σου την βασάνιζε.
Όταν η ψυχή τρέχει με χίλια, είναι σίγουρο πως αν μπεις μπροστά της, θα σε προσπεράσει ως κενό, γιατί δεν θα έχεις υπάρξει για εκείνη. Θα το πίστευες αλλιώς; αν δεν το ζούσες, αν δεν ήσουν σημάδι στην άσφαλτο;
Εγώ στα έχω πει και εσύ συνεχίζεις και κάνεις τα δικά σου.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου