Περιμένεις την αυγή για να κοιμηθείς , φοβάσαι την νύχτα , φέρνει πάντα όσα την μέρα λησμονείς. Πρέπει να περιμένεις το πρώτο φως για να σε νανουρίσει. Ξημερώνει και τα βλέφαρα φέρνουν κοντά τον μορφέα.
Όνειρο , η γαλήνη στο βλέμμα σου , η στιγμή που βρίσκεις το τέλος στις σκέψεις.
Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007
Λυκόφως
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Τη νύχτα αναβιώνουν οι φόβοι μας.
Εμφανίζονται οι σκιές που θέλουμε ν' αφησουμε πίσω μας.
Καλο σαββατοκύριακο.
Ευγενία, τι εξαιρετική φωτογραφία ειναι αυτή!
Εμεινα και τη χάζευα..
βόρειο σέλας, όνειρο να το δω από κοντά, όχι απλά σε φωτογραφίες!
Καλως όρισες χειμώνα.
Δημοσίευση σχολίου