Σταματώ και σε ακούω , αναλύω το κάθετί και υποσυνείδητα περνά στην ψυχή μου. Όσα γνωρίζω , τα πιστεύω , όσα κατέχω , όσα δεν μπορώ να φτάσω , ακόμη και το όνειρο. Μιλάς , στην άλλη γραμμή και αναρωτιέμαι την ίδια στιγμή , γιατί; πρέπει να είμαι εγώ που κάτι μου διαφεύγει και δεν καταλαβαίνω , που δεν θα πρέπει να ρωτάω , που θα πρέπει να μην δείχνω τίποτα , να μην λέω τίποτα , γιατί καημός δικός μου θα γίνει και η νύχτα μεγαλώνει. Μέσα με κρατάει , να κοιτάω απόμακρα δειληνά , εικόνες που σβήνουν και μελωδίες να βγάζουν σε χαρτί την ψυχή μου.
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007
Φωνή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
9 σχόλια:
Τι κάθεσαι και στενοχωριέσαι βρε κουτό?
Την υγεία μας έχουμε, την οικογένεια μας έχουμε.
..αν μερικοί δεν μπορούν να εκφράσουν τα αισθήματα τους και δεν μπορούν να εκτιμήσουν τα δικα μας, δεν θα επωμιστούμε εμείς, αυτή τους την αδυναμία!
Να μου επιτρέψεις να παραθέσω κάτι που μόλις σκέφτηκα..
Ένα χαρτάκι η ψυχή,
που όλο, σβήνει-γράφει,
έχει μεγάλη αντοχή,
και τρέχει σαν ελάφι.
Να περάσεις όμορφα! :)
ωραίο το στιχάκι σου , ευχαριστώ!
έτσι είναι...
Ποιος σε στεναχώρησε να έρθω να τον μαλλώσω;
Χαμογέλασε βρε Ευγενία μου, ό,τι και να είναι, γρήγορα θα περάσει :))
όλα δεν περνούν άλλωστε ( πολύ φιλοσοφημένο , μην πεις :Ρ )
είναι μια από αυτές τις μέρες , που τα βάφεις μαύρα όλα και έρχεται κάποιος και σου δίνει την χαριστική βολή...ας πούμε
Koυράγιο.. νύχτα ειναι θα περάσει.
Αύριο θα ειναι καλύτερα :)
:P σιγουρα
Καλο μήνα δεσποινίς γεμάτο υγεία και χαρά! :))
Υπέροχη γραφή. Καλώς φέρεις το όνομα της ευγένειας.
ευχαριστώ ελληνίδα , χαίρομαι όταν σας αρέσουν όσα γράφω! :)
Δημοσίευση σχολίου