Περιμένω την στιγμή που θα κρυώνουν τα πόδια μου το πρωί και θα χώνονται σε κλειστά παπούτσια , που το κασκόλ θα στριφογυρίζει στον λαιμό μου για να νιώθω ζεστασιά σαν να είμαι ακόμη στο κρεβάτι χουχουλιασμένη και κρυμμένη από τις αχνές ακτίνες του χειμωνιάτικου ήλιου. Μόνο με την σκέψη και θέλω να χουζουρεύω , να χωθώ στην αγκαλιά σου .
Μπορεί το καλοκαίρι να αγαπάς πιο πολύ , την θάλασσα ,τις ακτές που σε βρίσκουν να κάθεσαι εκεί με τις ώρες , αλλά η αίσθησή του είναι πιο ζοφερή.