Το βράδυ μπορεί να σου λείπει η αγκαλιά και να παλεύεις με τους εφιάλτες σου, να ξυπνάς με πανικό, γιατί θαρρείς πως την είδες. Να σου χαμογελά πιο γλυκά από όλους, αλλά μάταια τα κοιτάγματα, ήταν μια σκέψη. Κλείνουν τα μάτια ασυνείδητα, πέρασε και αυτό το βράδυ νωχελικά, δίχως φιλιά.
Σάββατο 7 Ιουνίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Πάλι μόνη γεμάτη θλίψη
μεσ΄το έρημο σπίτι τη σκιά σου γυρεύω
κι αν αργείς να γυρίσεις δε σε ξεχνώ
σε ζητώ με χείλια που διψούν γι΄αγάπη
με χείλια που διψούν γι΄αγάπη
βράδυ ήταν και πέρασε..
θα έρθουν άλλα, καλύτερα :)
χαμογέλασε, ξεκίνησε μια καινούργια μέρα :)
Καλημέρα Ευγενία :)
πάντα χαμογελάμε :)
Δημοσίευση σχολίου