Συρμός

Ένα τρένο με αγνώστους και κάθισε απέναντί μου. Όλοι κοιμήθηκαν εκτός από το ξωτικό και τον όμορφο. Παιχνίδια σε τετράδιο δώδεκα παρά και πρώτος βγήκε ο φύλακας στην στεριά. Τρελοί και οδοιπόροι στο ίδιο βαγόνι. Κάτσε δεξιά, τράβα πιο αριστερά να βρω ισορροπία. Τραβήχτηκε σκανδάλη, πατήθηκε φρένο και βρέθηκα στην αγκαλιά σου, να κρατιέμαι από την ψυχή σου. Οι εικόνες πιο γρήγορες από τα καρέ και η ματιά προτίμησε να πιαστεί από το πέρασμά σου. Φιλί, κλειδί και εισιτήριο. Πόσα πια θέλεις για να πειστείς, πως στον επόμενο σταθμό πρέπει να κατεβούμε μαζί!