Δυο περαστικοί

Πέρασε, σκόρπησε και φώναξε προς το μέρος σου ο ξενικός γνωστός που πάντα σου θύμιζε κάτι μακρινό. Δυο σταγόνες και η ματιά στραμμένη στον ουρανό, δεν έσκυψες να προφυλαχτείς . Φωτογραφική λήψη της φυγής και προσπέρασε γρήγορα την παρουσία σου να μην προλάβεις, μην κρατήσεις ανάμνηση.
Στο χέρι σου έχεις ακόμη περασμένο το βραχιόλι, μια πλεξούδα από σχοινί, φλοιό και αλμύρα. Το κοιτάς, το γυρνάς, δεν σε ενόχλησε ποτέ του, δεν θέλησες να το αποποιηθείς κι όταν αυτό ήταν που πιανόταν από τα βράχια και το κύμα δεν σε άφηνε να την σκαπουλάρεις από την ακτή.
Πέρασε; η ώρα που έπρεπε να έχει αλλάξει το φανάρι και εγώ να είμαι πεζός στην διάβαση και εγώ να είμαι οδηγός πίσω από το τιμόνι που έστριψε και χάθηκε.