Γιατρειά στις σκέψεις μου ψάχνω , κάτι που να κοπάζει στεναχώριες , να τις ησυχάζει σαν κάνουν βήμα να φανούν και να αναζητούν απεγνωσμένα να τον καλύψουν.
Σαν να θέλεις επιβεβαίωση για όσα νομίζεις πως έχεις , γιατί ξέρεις πως τίποτα δεν είναι σίγουρο , ακόμη και αυτές οι σκέψεις.
Πάνω που έρχεσαι να πιστέψεις όσα λες στον εαυτό σου , η ανάγκη να είσαι εκεί , όταν η καθημερινότητα τον πνίγει , σε ρίχνει στον ασκό των όσων είχες κρύψει.
Μέσα σε όλα ,συμπιεσμένα συναισθήματα , ανατροπές της ψυχραιμίας.
Ένα φιλί θα στείλω και όλα θα περάσουν...

υγ: ..μου λείπεις! ...