Η καλύτερή μου φίλη , που όσα χρόνια και αν περάσουν , ξέρω πως θα είμαστε μαζί!
Γνωριζόμαστε από το λύκειο. Δεν κάναμε παρέα από την αρχή, είχε μια κολλητή που τύχαινε να την ξέρω από το δημοτικό , η οποία μου φαινόταν "ανώριμη" και για αυτό απείχα.
Εγώ από την άλλη , "εγκλωβισμένη" ( από το γυμνάσιο ) σε μια τετράδα κοριτσιών που έθαβαν η μια την άλλη και σχολίαζαν τους πάντες , συμπεριλαμβανομένου και εμένα και την Μ με την φίλη της. (Δεν τις θεώρησα ποτέ φίλες μου , ποτέ δεν μοιράστηκα όνειρα ή τα πιο προσωπικά , απλά μια τυπική παρέα για τις ώρες του σχολείου.)
Γνωριστήκαμε καλύτερα με την Μ , γιατί μέναμε κοντά. Απέχουν τα σπίτια μας 3 τετράγωνα και όμως δεν είχαμε ξαναϊδωθεί.
Καθημερινά ένα τσούρμο από παιδιά γύριζε μαζί και καταλήγαμε εμείς οι δύο και ο κολλητός. Δεν ξέρω , αλλά μάλλον το ένστικτο σε οδηγεί , αυτό που βλέπεις στον άλλον , η καθαρότητα της ψυχής , για να πεις αβίαστα το "ποιος είσαι ".
Δεν έχουμε μαλώσει σχεδόν , ποτέ :Ρ . Μια φορά και αυτό από χαζομάρα , στο λύκειο για ένα διαγώνισμα στα κείμενα. Το τι κλάμα έριξα μέχρι να πάω σπίτι , δεν λέγεται , που ήξερα πως δεν μου μίλαγε. Αδιανόητη κατάσταση , ως τότε , αδιανόητο συναίσθημα. Από δικό μου πείσμα τα ξαναβρήκαμε ( κάνω πάντα το πρώτο βήμα και ας μην φταίω , απόλυτα ).
Τα χρόνια έχουν περάσει μέσα από καθημερινότητα , μέσα από εκπλήξεις που φέρνει η ζωή , η φιλία στο ίδιο σημείο.
Είναι πεισματάρα , ξεροκέφαλη ( όπως κ εγώ άλλωστε :Ρ ) , και παραπονιάρα όσο δεν πάει , που αν τυχόν κάνω το λάθος και δεν μιλήσουμε για μια εβδομάδα ή δεν ιδωθούμε , έχω κρεβατομουρμούρα , χαχα . Θέλει να της λες πως την αγαπάς και πως σου λείπει , να της εκφράζεσαι (ναι , εγώ την πληρώνω την νύφη Β , τα ακούς; :Ρ ) , είναι ένα μωρό.
Μου κάνει παράπονα ακόμη και για τον κολλητό , γιατί θα ήθελε και εκείνη να έχει την ίδια σχέση που έχω μαζί του. Το καταλαβαίνω , αλλά όσο και αν της εξηγήσω , δεν "λύνει" κάτι.
Τα χρόνια έχουν περάσει και μένει πάντα το λεξιλόγιο που περιλαμβάνει λέξεις όπως : "τζενουλίνι " και όλα τα - λίνι .
Η οικειότητα , η αμεσότητα , η αγάπη , η συμπαράσταση.
Ξέρω πως θα είμαστε φίλες , αδελφές για μια ζωή.
Είναι ευλογία....
υγ: πιο μεγάλο κείμενο δεν ήξερα να γράψω;; !:Ρ ( επίτηδες για να μην το διαβάσετε ) χεχε
6 σχόλια:
..καλή βδομαδα με κολλητούς-αυτοκόλλητους!
επίσης! :)
σκατουλίνι; :ΡΡΡ
Να τη και να σε, χαίρεστε.
:))))
ναι κ αυτό χαχα
γκράτζιεε μόλτο
Ax τι καλά ^^
Έτσι, η φιλία είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα για τον άνθρωπο :)
τιμή μας δεσποινής! :)
Δημοσίευση σχολίου