Όσες προσευχές κι αν πω δεν κλείνομαι στην αγκαλιά σου τις νύχτες που μετρώ την μέρα.
Πως γίνεται; χωρίς σκέψη να γίνεται , χωρίς να χρειάζεται προστάγματα κ φυλακές.
Δεν σταματώ , εδώ μέσα στις σκέψεις , στις αναμνήσεις , δεν σβήνουν , είναι ελάχιστες μπροστά σε όσα προσμένουν τα φιλιά.
Μου ζητούν να τους μιλάω για σένα , γιατί με βλέπουν που καθρεφτίζω εσένα στην τρέλα που κουβαλώ.
Σε αυτό το όνειρο θα σε φιλήσω , θα βρω τρόπο και θα φτάσω την στιγμή που θα με συναντάς στις εικόνες του μυαλού σου , πρίν το αισθανθείς και ξυπνήσεις!
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007
Nouvelle
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 12:35 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Οσο αντέχει η καρδιά, να χορεύει με το σκοτάδι αγκαλιά.
..το όνειρο, θα πάρει σάρκα και οστά. Θα βγει αληθινό.
Καλό σαββατοκύριακο Ευγενία! :)
πολύ όμορφο Ηλία μου
καλο σουκου :)
Aυτό το "στην τρέλα που κουβαλώ" πολύ μ' άρεσε.
Αυτογνωσία βλέπω, ε;;;; :ΡΡΡ
E αλόιμονο ,άλλωστε είναι ολοφάνερο!
γιατί να το κρύψουμε άλλωστε χαχα
Ομοιοπαθείς Ευγενία μου :)))
Δημοσίευση σχολίου