Μια ωραιοποιημένη εικόνα, όπως θα ήθελες να είναι όλη η ζωή , ήσυχη, τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Παράλογο ακούγεται στην ψυχή που αποζητά τόσες ανατροπές. Ήρεμη, φίλα τα σκοτάδια, κάθε βράδυ να ανάβει τα καντηλάκια απρόσμενων ελπίδων. Ψάχνει να χουχουλιάσει στην γωνία της , στο μαξιλάρι της, στα όνειρά της. Αφηρημένος να ήταν ο χρόνος και να την ξέχναγε εκεί!
Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου