Αϋπνίες , δεν σε ψάχνω αλλά σε νοσταλγώ. Μουσική και η έμπνευση χτυπά στα δάχτυλα λέξεις. Γέμισε μια σελίδα από ψυχογράμματα και από το ευσυνείδητο υποσεινήδητο που βγαίνει στην επιφάνεια του "εγώ".
Όλα τριγυρνούν στο τίποτα και δίπλα από φιγούρες. Θα το πάρεις απόφαση πως στο κρεβάτι πρέπει ένα σώμα να εναποθέσεις και να βρεις τρόπο να το νανουρίσεις. Θα αφήσεις την μουσική και θα σβήσεις σαν τούρτα γεννέθλιων χρόνων και το τελευταίο κερί.
Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008
ονειροπολούσε η .... Εvgenia Tr στις 12:42 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αχ αυτές οι αϋπνίες. Άλλοτε η χειρότερη κατάρα, άλλοτε μια μικρή ευλογία. Μέρα καλή
καλή μέρα :) πάντα!
Δημοσίευση σχολίου