Δεν με νοιάζει να βραχώ , αρκεί που θα ξέρω ότι σε θα σε έχω αγκαλιάσει και θα είσαι αληθινός πέρα από προσδοκίες. Η βροχή ήρθε , αλλά όχι εσύ. Στάλες στα μαλλιά στέκονται και τρέχουν μαζί με την σκέψη και μένουν μαζί ως την αυγή, μαζί με τα όνειρα που πλέκει η πρώτη ψύχρα του φθινοπώρου. Για πότε πέρασε η αλμύρα και την γλύκανε η σιωπή της ούτε που κατάλαβε η νυχτιά. Έρχεται η εποχή που ποθείς πιο πολύ από όλες , γιατί σου δίνει το έναυσμα να κρυφτείς στον εαυτό σου και να πεις"του χρόνου πάλι"!