Τίποτα δεν είναι αρκετό και λείπουν χρώματα. Υπήρξα άγνωστος, υπήρξα γνωστικός και σύμμαχος σε σκέψεις. Βράδυ σιωπηλό σε πολυσύχναστη παραλία και όμως δεν είναι το ίδιο τοπίο και ας έδυσε μόλις τώρα ο ήλιος. Συγνώμη περιμένεις; έχω ξεχαστεί και τι ζητάς δεν μπορώ να καταλάβω. Μην το ψάχνεις, στεριά πάνω σε θάλασσα, μπορεί και το ανάποδο, όπως και να έχει δεν με προβλημάτισε ποτέ. Δεν υποσχέθηκα ποτέ, απλά είμαι ακόμη εδώ. Μην γυρίσεις!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ο λογος σου ειναι πιο ξεκούραστος οταν αναφέρεται σε καπώς πιο σαφη πραγματα και ο αναγνωστης μπορεί να τα παρακολουθησει να τα κατανοήσει να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Ο παλιός αόριστος, θεωρητικός και με υπονοούμενα ή ενοούμενα μερη στη γαρφή (αλλα Εμπειρίκος π.χ.) δημιουργεί ενταση στον αναγνώστη και ισως προσθέτει κούραση (πνευματική) στην ουτως ή αλλως φορτωμένη ζωή του καθενός!
Σεβαστή η άποχή σου, αλλά καλό θα ήταν να ξέρω από ποιον/α προέρχεται!
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου