Περνά ο καιρός και μένω στην αγκαλιά σου, Άγγελέ μου. Να μην κουνιέμαι ούτε μια σταλιά, φοβούμενη μη σε χάσω, μην σε λησμονήσω, μην θολώσει η εικόνα σου. Τα χείλη στέκουν πικρά, φιλί δεν τολμούν να ζητήσουν, μην γλυκαθούν, δεν ξεχνούν. Διστάζεις τα μάτια να δεις και ουρανό γυρεύεις μέσα στην νυχτιά και ας έχει για φεγγάρι μόνο τον αυγερινό. Πέρασε η ώρα και ψιθύρισα δυο λέξεις, πέρασε η στιγμή και ξύπνησα εκεί.!