Μακάρι να γνώριζα μια πιθαμή της καρδιάς σου τους χάρτες. Νοσταλγώ και αναζητώ τις λέξεις που έσβηνες σε τσιγάρα. Θα περάσει και ετούτη η νυχτιά, μην ανησυχείς και ας με έχεις κρατήσει στην αγκαλιά σου, δεν υπήρξα. Ξεφύλλισα φωτογραφίες και στάθηκα στην στιγμή που πάγωσα, την στιγμή που δάκρυσα και είπα ένα όνομα. Ένα λουλούδι να μπορούσα να ακουμπήσω στην ψυχή σου, τα απογεύματα, πλάι στον καφέ σου. Χαζεύεις όπως και εγώ σε εικόνες. Μακάρι να αναγνώριζα έστω ένα φιλί σου. Άγγιγμα, χάθηκες.