Θλιμμένο προσωπάκι

Ο κόσμος θα έρχεται, ο κόσμος θα ξεμυτίζει και θα χάνεται, ο κόσμος θα πληθαίνει, ο κόσμος θα αδειάζει και θα χάνεται. Σε ταλαιπώρησαν οι δόλιες οι μοίρες, σε ξέχασαν οι τύχες και οι χαρές. Δάκρυ το παράπονο, χάδι η φωνή σου στα αυτιά σου. Τα ακούς; νιώθεις ακόμη αυτή την αίσθηση; μιλάς με παραμιλητά στον εαυτό σου, να σώσεις αυτό που αγαπάς πιο πολύ από όλα. Ο κόσμος σε πληγώνει, ο κόσμος σε αδειάζει και χάνεται, ο κόσμος σε αναλώνει, ο κόσμος πάει και χάνεται. Σε νιώθω και χάνομαι, σε νιώθω και πονώ, σε αγγίζω και ζω.
Σε ταλαιπωρούν οι δόλιες, οι ανάξιες μοίρες, δεν σε ξέχασαν οι τύχες, ακόμη σε αποζητούν.
Κλείσε μάτια και νιώσε την ψυχή σου, κλείσε μάτια και αφέσου στις ομορφιές σου.
Αν σε αγάπησαν, το ξέρουν, αν σε νιώθω και σε πονώ, το κατέχω μόνο εγώ.