Πρωταγωνιστής

Κοφτές ανάσες ξεπηδούσαν από τον καπνό και πορευόταν σε ευθεία μέσα από βροχή. Δεν έμοιαζε με άγγελο, αλλά την μορφή του την αναγνώριζα πέρα από την θολούρα της σκέψης. Ασπρόμαυρο φιλμ χρησιμοποιούσε και φυλάκιζε την φυσική παρουσία. Κλειστό κουτί με εικόνες, έτσι το ονόμαζε, και το κρατούσα στα χέρια μου, ενώ βυθιζόμουν στο νερό, εκείνο όμως στην επιφάνεια.
Δέκα μέτρα φωτιά κι όμως ανάσες κοφτές ξεπηδούσαν πιο ψηλά και έβλεπες πως προχωρά πιο πέρα από την όχθη. Δεν έμοιαζε με μορφή, αλλά με πνοή ψυχής και θα την αναγνώριζα ακόμη και μέσα στην θολούρα της κάπνας.  Σου θυμίζει κάτι; ήχος από την μηχανή και με κράτησε με προφίλ στην οθόνη, αλλά όχι στο φιλμ. Τραβά την προσοχή και όταν πλησιάσεις θα σε αγγίξει για να είναι η δική του αίσθηση που του χαρίζεις.
Κοφτές ανάσες πρόβαλαν μέσα από τον καπνό του και συνέχιζες να τον κοιτάς κατάματα μέσα από τις σταγόνες της θάλασσας.
Τον φωτογράφισες πριν ακουμπήσεις την επιφάνεια και το χρώμα παρέμεινε στην ακτή.