Άσε την μουσική να παίζει και έλα να με αγκαλιάσεις, να συνδέσω το τραγούδι με αυτή την στιγμή και να την φυλάξω για όσο δεν θα σε έχω, σε ονειροπόλα δειλινά Άσε την μελωδία να με νανουρίσει και να σε μάθω μέσα από το άγγιγμά σου. Χάδια καταγράφω για όσο δεν θα σε έχω και τα σύννεφα που περνούν εικόνες κλέβουν. Φαίνεται πως κοιμάμαι, αλλά τα μάτια μου έχω κλειστά, όνειρο μην δω και μπερδευτώ με την ματιά σου. Έχεις ένα φυλαχτό, έχω μια ψυχή και μέσα σε αυτά, όλα κλειστά.
Τρίτη 26 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ένα μικρό Αχ κι ένα χαμόγελο αυτό το κειμενάκι. Μέρα καλή
πολύ, πολύ ΠΟΛΥ τρυφερές σκέψεις... κράτα τις σφιχτά γιατί οι στιγμές φεύγουν τόσο γρήγορα...οι αισθήσεις όμως μένουν για πάντα...
"σιωπηλά" φιλιά
wishfull thinking...
:)
Δημοσίευση σχολίου