Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Οι πληγές θα είναι πάντα δικές σου και χάρη δεν σου κάνω, χαϊδεμα στα αυτιά σου να ακουστούν όμορφα λόγια, αλλά ψυχρά. Με κοιτάς σαν να μην καταλαβαίνεις τι σου λέω, αλλά τα έχεις νιώσει πιο βαθιά και στην ψυχή σου τα έχεις εναποθέσει. Θα επικαλεστείς ξωτικά, δεισιδαιμονίες και ξόρκια για το κακό που σου συμβαίνει, ενώ γνωρίζεις πως η κατάρα δεν σπάει, ούτε από φιλί.
Θέλω τόσο πολύ να σε μπερδέψω, τον εαυτό μου να παιδέψω, που σε πειρασμό ενδίδω και στο κορμί σου ξαπλώνω απόψε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: