Κρυώνεις και ψάχνεις κάτι να σε ζεστάνει, αλλά είσαι πάντα ξεχασμένη σε μια αγκαλιά νωπή, ψυχρή με δάκρυα στολισμένη. Αισθάνεσαι; ξέρεις πως τα μάτια υγρά θα φιλούν χείλη, γιατί αντέχεις. Τι θέλεις; την ματιά σου, τι νιώθεις; την ψυχή σου. Θα 'ρθει να σε παρηγορήσει σαν καταλάβει και θα ευχόσουν ποτέ να μην σε αντιληφθεί και μόνη να πορευτείς με όσες ελπίδες απομένουν από τα ξενύχτια σου, από τους μονολόγους, από τα αποτσίγαρά του. Ξέρεις τι θέλεις; την πνοή σου στα χείλη μου σαν κλείνω τα μάτια και προσευχή σε κάνω.