Ένα φιλί με την γεύση από τον καπνό σου, έντονο κι ας έχουν περάσει μέρες. Εθιστικό; έτσι μοιάζει η θέα από το μπαλκόνι, σύννεφα που θα ήθελαν να απλωθούν πάνω από την θάλασσα και να την αγκαλιάσουν. Ξεχωρίζεις ακόμη τις ματιές με νόημα;
Ένα πρωινό όπως τα υπόλοιπα, λίγο πιο μεθυστικό, λίγο πιο αποξενωμένο από κόσμο γνώριμο και αγκαλιές.
Κατηφόριζα έναν λόφο άμμου για να φτάσω στα μέρη σου, ανάπνεες άνθρακα για να πλησιάσεις. Ξέρω τι θα πεις και έμεινα στην περιγραφή των χειλιών σου. Ξεχωρίζουν οι μορφές από τα ξωτικά, ξεπέφτουν οι φαντασιόπληκτοι, όχι ο μελλοθάνατος.
Ένα φιλί με την γεύση του καπνού, εναπομείναν πόθος που γεύομαι στο τέλος της μέρας.
Ένα πρωινό όπως τα υπόλοιπα, λίγο πιο μεθυστικό, λίγο πιο αποξενωμένο από κόσμο γνώριμο και αγκαλιές.
Κατηφόριζα έναν λόφο άμμου για να φτάσω στα μέρη σου, ανάπνεες άνθρακα για να πλησιάσεις. Ξέρω τι θα πεις και έμεινα στην περιγραφή των χειλιών σου. Ξεχωρίζουν οι μορφές από τα ξωτικά, ξεπέφτουν οι φαντασιόπληκτοι, όχι ο μελλοθάνατος.
Ένα φιλί με την γεύση του καπνού, εναπομείναν πόθος που γεύομαι στο τέλος της μέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου