Η αλήθεια που γίνεται ψέμα, επειδή δεν αποκαλύφθηκε, δεν λέχθηκε ποτέ. Κύκλοι σε πάτωμα που τρίζει, καρδιές που απομονώθηκαν σαν φύλλα δέντρου, που σκόρπισαν στο πρωτοβρόχι. Ήξερες την διαδρομή και όλες τις ενοχές να κρύψεις. Ένας φυλακισμένος και ένας αμαρτωλός τι ελπίδες έχουν;
Πέτρες σε χέρια, που βότσαλα γίνονται σαν τα ρίξεις με δύναμη σε βυθό αλμυρό και ξένο. Κύματα με πατέντα σε ίδια ακτή σχηματίζουν τείχη από όσα φοβόσουν να αντικρίσεις. Ένα δαχτυλίδι και ένα φιλί τι τύχη μπορεί να είχαν;
Στις σκέψεις που τριγυρνούν κάθε βράδυ στο προσκέφαλο βάζω την σιωπή σου για επίλογο. Ηθελημένα ή μη σφάλισαν τα μάτια και οι ψυχές.